วันนี้ (26 dec 2554) เช้านี้มากันแต่เช้า บางคนยังสโลโต๋เต๋ หลังจากไปฝึกลูกเสือ 5 วัน ยังสนุกไม่หาย เมาท์กระจายในห้องกาแฟ โดยเฉพาะ บูเบอรี่ชีสเค็ก อร่อยมาก นั่นแน่อยากกินอีกละสิ
ช่วงเช้าเป็นวิชาจิตวิทยาชุมชนกับการสร้างพลังเข้มแข็งในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ท่านร.ศ.สุพรรณี อาจาร์ยจากนิด้า สอนจิตวิทยาชุมชนได้มันส์มาก เลือดนิด้าเข้มข้น ทำเอานักศึกษาของเราร้อนผ่าว ผู้เขียนก็พยายามปะติดปะต่อ ท่านเกริ่นนำ เรื่องจิตวิทยา ว่าด้วยความเชื่อ ความคิด และค่านิยม ซึ่งเป็นมิติหนึ่งมีผลต่อกระบวนการจิตวิทยา สุดท้ายผู้เขียนนึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า ในเรื่อง กาลมสูตร
บ่ายงานลูกเสือกับการปฏิบัติการจิตวิทยา ทีมลูกเสือ รวมอายุกันแล้ว ก็ 700- แต่ท่านก็ยังมาเพื่อบำเพ็ญประโยชน์ ภารกิจของท่าน ท่านเสียสละเวลา ความเหนื่อยของท่านขึ้นไปแนะนำความรู้และองค์กรของท่าน พวกเราคนไทยต้องรักษาความดีงามนี้ไว้ ต้องให้เกียตริท่านเป็นอย่างสูง เวลาที่แต่ละท่านขึ้นไปบรรยายและสอนพวกเรา จะได้ยินเสียงหายใจเหนื่อยหอบบ้างเล็กน้อย พูดช้าช้า แต่ท่านมีความมุ่งมั่นมาก เสียสละเวลาส่วนตัว นักศึกษาควรอย่างยิ่งที่จะให้ความสนใจ ถึงแม้ว่าจะเป็นคนละเวอร์ชั่นกับเรา นี่ละความเป็นไทยของเรา ถ้าไม่รักษาก็คงไม่มีหมู่ลูกเสือ ให้ลูกหลานเราได้ฝึกปรือ กาย จิต และใจ โดยเฉพาะ การปลูกฝังค่านิยมความเป็นชาติไทย ความเป็นคนไทนที่ต้องรักใคร่สามัคคีกัน อภัยให้กัน
วันนี้ผู้เขียนอยากจะบอกว่า วิชาที่สถาบันจัดให้วันนี้นั้นโดยตรงแล้วเป็นเรื่องการบำเพ็ยประโยชน์ แต่คุณค่า บทบาทของผู้ฟังที่ดี การให้เกียตริผู้มาบรรยาย เพื่อท่านจะได้มีกำลังใจในการทำงานของท่านต่อไปนั้นเป็นงานล้ำค่า ที่สอนให้เราอดทน ให้เกียตริผู้อื่น เป็นประสพการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับวันนี้ โดยเฉพาะคณะวิทยากรลูกเสือ จากสโมสรลูกเสือศรีนครินทร์ เพราะแอบสังเกตุเห็นว่า งานคือความหมายของชีวิตของท่าน ทำให้ท่านวิทยากร ดำรงชีพอย่างมีคุณค่า มีความสุข และภาคภูมิใจ ในความเป็นลูกเสือไทย
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
แวะเยี่ยมติชมทักทายกันบ้าง