ปีใหม่(2012)นี้ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีในชีวิต(สจว110)

วันนี้ (1 มกราคม 2555)  วันนี้เปิดทั้งโทรศัพท์และ FB เจอข้อความมากมาย คำอวยพร คำพูดดีดี  และอะไรอีกมากมาย แสดงออกซึ่งความรัก ความหวังดี ความคิดถึง จากเพื่อนเพื่อน สจว 110 ที่ส่งถึงกันและกัน เหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน

ผู้เขียนไม่เคยมีเพื่อนกลุ่มใหญ่ 76 คน และรู้สึกว่าผูกพันกันมากมาก เหมือนกลุ่มเพื่อน สจว 110  บางคนอาจจะไม่ได้พูดคุยกันเลย แต่รับรู้ได้ถึงความผูกพันเป็นเพื่อนกัน การส่งผ่านความรู้สึกด้วยกระบวนการเคมีภายในเซลล์ที่มีความซับซ้อน เริ่มทำงาน พลังบวก พลังสร้างสรร ถูกส่งต่อถึงกัน ทำให้พวกเรารักและเมตตากันมากขึ้น  จากถ้อยคำที่โพสต่อต่อกันใน FB ยิ่งทำให้มั่นใจมากขึ้น กระบวนการปจว ซึ่งมีวัตถุประสงค์ ให้เราสจว 110 รักกัน และถ่ายทอดความรักนั้นเข้าสู่ศูนย์รวม คือ องค์กร (สถาบันจิตวิทยา) สำเร็จแล้ว ผู้เขียนแอบเห็นความเห็นต่างในหมู่เพื่อน สจว 110 แต่ก็ไม่ได้ทำให้สายใยความรักของเพื่อนสจว 110 หายไปเลย ทางตรงกันข้ามกับพบว่า การให้เกียตริ การแสดงความเคารพ ในความคิดของเพื่อนมีมากขึ้น

ไม่มีใครรู้เลยว่า กลุ่มเพื่อนสจว110 เราจะมาพบรู้จักกันที่นี่ และไม่มีใครรู้เลยว่า ในวันปีใหม่ (1 มกราคม 2555) จะได้รับคำอวยพรที่มีค่ามหาศาล จากคนที่เราไม่เคยรู้จักมาก่อนนานหลายปีทีเดียว

ปาฏิหาริย์ที่เป็นจริง

ใครยังไม่เช็คอิน สจว110 (http://www.facebook.com/groups/207808739296123/) เข้ามาเลย

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่ แปด ของสจว110

วันนี้ (22 Dec 2554) วันที่สี่ของการฝึกลูกเสือ พลังของวสจว 110 ก็ยังไม่เหือดหาย แรงฮึดสู้ยังมีอีกเยอะ  น้องป๊อปของเรามาแต่เช้า ทำกับข้าวอย่างรวดเร็วให้พี่พี่ทาน เรามีข้าวต้มเมื่อคืนหม้อเบ้อเร้อ อร่อย น้องเราเนี่ยไม่น่าเชื่อจริงจริง ทำแป๊ปเดียว พวกเรากลุ่มเหยี่ยวได้ทานข้าวอร่อย


 

ช่วงกลางวัน มีการส่งงานให้อาจาร์ย มาถึงกลุ่มเหยี่ยว โมเดลยังไม่มาเลย นั่งกันสามคน คุณหมอ พี่อ้อย ผู้เขียน คนอื่นไปช่วยกันทำโมเดล ก่อนหน้ากลุ่มเหยี่ยวเป็นของกลุ่มแนะ บอกให้พูดช้าช้า แนะก็นำเสนอด้วยความมั่นใจ รวดเร็ว ส่งซิกก็แล้ว ทำอย่างไรดี จึงลุกขึ้นถามอาจาร์ยว่า ในโมเดลนั้นบ้านของเหยี่ยวอยู่ไหน อาจาร์ยก็งง งง มันถามทำไมเนี่ย อ๋อ แต่ก็ทันเวลาพอดี บอลน้องรัก ศาสดาของโลก ก็วิ่งหน้าตั้งมาเลย ตามระเบียบของกฏหมายมหาชนครับอาจาร์ย  บ้านของเราสีต่างจากกลุ่มอื่นด้วย หลากสีคะ intreand งานนี้ต้องเป็นปุ๋มแน่นอน ในรูปเรารางวัล วิทยากรลูกเสือจะมีไหวพริบปฏิภานดีมาก หลอกให้เราดีใจว่าเป็นผู้ชนะ แต่พอออกไปกลายเป็นเราเป็นผู้เชิญรางวัล

 

 

วันนี้ตอนกลางคืน เราจะมีบทเรียนว่าด้วยงานเลี้ยง หน่วยบริการต้องเตรียมงานเลี้ยง การทำบัตรเชิญงานเลี้ยงแบบลูกเสือ ภาคกลางวันมีกเร่อารเดินทางไกล ซึ่งลูกเสือต้องฝึก สนุกสนานกันมาก ไม่สามารถ

บรรยายได้ความสนุกได้ แต่เพื่อนสจว 110 ทุกคนคงจะจำความประทับใจนี้ไม่รู้ลืม   ขอใช้ภาพเป็นเครื่องบรรยายสำหรับกิจกรรมตอนกลางวัน

 

สำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ เป็นคืนสุดท้ายสำหรับการฝึกลูกเสือ ทุกหมู่ต้อนรับขับสู้อาจาร์ยประจำหมู่อย่างเต็มที่ ก่อนงานเลี้ยงท่านผู้อำนวยการลูกเสือท่านขึ้นไปกล่าวคำอำลาปิดงานเลี้ยง และให้พวกเราจับมือกันเป็นวงกลมจากนั้น ผูกเงื่อนให้พวกเราแก้ สจว 110 แก้เงื่อนปมนั้นได้อย่างรวดเร็ว คืนประทับใจจบลงเมื่องานเลี้ยงจบลง พวกเราสจว 110 ผูกพันกันแน่นขึ้นกว่าเดิม

วันที่ เก้า พวกเราสจว 110 เดินทางกลับ กรุงเทพ

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่ เจ็ด ของสจว110

วันนี้ (21 Dec 2554) วันที่สามของการฝึกลูกเสือ วันนี้ทุกคนยังไม่หมดพลัง ในทางตรงกันข้าม พลังเพิ่มขึ้น มากมาย อันเนื่องมาจากความรู้สึกศรัทธราในกระบวนการลูกเสือ ผู้เขียนเข้าใจ ทราบซึ้งในพระกรุณามหาธิคุณ ของล้นเกล้ารัชกาลที่ 6 พระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว ท่านทรงมีสายตายาวไกล แต่เหตุไฉน  กระทรวงศึกษา ผู้เกี่ยวข้องบางส่วนจึงให้ความสำคัญกับองค์กรนี้น้อยเกินไปหรือเปล่า

กระบวนการลูกเสือ น่าจะเป็นเครื่องมือหนึ่งในการปลูกฝังความรักชาติ ความสามัคคี ให้กับคนในชาติได้มากมาย เราปล่อยให้กระบวนการต่างๆ เติบโตอย่างรวดเร็ว แต่การควบคุมองค์กรอยู่ในมือของต่างประเทศ อาทิ สโมสรโรตารี่ สโมสรไลอ้อน เป็นลักษณะสโมสรบำเพ็ญประโยชน์เหมือนกัน หลักการคล้ายกัน มีทุกจังหวัด และเชื่อมโยงเครือข่ายแข็งแรง

วันนี้ทุกคนตื่นเต้น เนื่องจากคืนนี้เรามีเล่นรอบกองไฟ ทุกกลุ่มต้องจัดการแสดง ตอนเช้าเวลา 7.00 น มีการตรวจแถว ตรวจที่พัก จากนั้นเข้าแถวเคารพธงชาติ เวลา 8.00 น ผู้อำนวยการจะรับรายงาน จากผู้ตรวจ วันนี้ทุกหมู่ได้รับธงเขียว ได้มาตรฐานกันทุกหมู่ เราจึงสามารถชักธงเขียวได้ แต่สำหรับเหยึ่ยวของเราก็เล่นเอาใจหายใจคว่ำ

ช่วงบ่าย เรามีกิจกรรมการผูกเชือก แบ่งกลุ่มสร้างงาน บันได ชิงช้า และอะไรอีกมากมาย แต่พวกเราสจว 110 สามารถสร้างสิ่งเหล่านั้นได้สำเร็จ แบบน่าทึ่งจริงจริง ผู้เขียนค่อนข้างทึ่ง เพราะอุปกรณ์ที่มีให้คือไม้ไผ่ เชือก เท่านั้น  เพื่อนบางคนยังละเมอว่าตนเองทำไปได้อย่างไร       โจทำเสร็จก็มองอย่างทึ่ง "เอ้ ฝีมือเราหรือนี่" ส่วนเพื่อนผู้หญิง ก็วิ่งแอ็กท่าถ่ายรูป เป็นที่สนุกสนาน  นั้นแสดงถึงความเป็นครุของอาจาร์ยลูกเสือ ที่สามารถถ่ายทอดวิชาความรู้ของท่านให้ลูกศิษย์อย่างเราได้อย่างรวดเร็ว  เพื่อนบางคนในสจว110 จบดอกเตอร์มาแล้ว แต่วิชาผูกเชือก มัดเงื่อน หาที่ไหนไม่มีนอกจากกระบวนการวิชาลูกเสือของเรา

ถ้าวันนี้ พวกเราไม่มีอะไรเลย ไฟฟ้า น้ำปะปาไม่มี เราจะอยู่กันอย่างไร วิชาลูกเสือเป็นวิชาที่สามารถตอบสนองความจำเป็นเหล่านั้นได้ เราเรียนวิชา การเงิน การบริหาร การตลาด การจัดการแบบฝรั่ง แม้กระทั้งบทบัญญัติทางกฏหมายต่างๆ แต่ทุกวันนี้เราลืมเรียนวิชา การดำรงชีวิตอย่างไรกับธรรมชาติ

ต้องขอบคุณ สถาบันจิตวิทยาความมั่นคง ที่สอดแทรกวิชาลูกเสือ ลงไปในหลักสูตร เพราะท่านจงมั่นใจเถิดว่า กระบวนการลูกเสือ คือ เครื่องมือชนิดหนึ่งในกระบวนการปฏิบัติการจิตวิทยา

หลังจากทำอาหารเย็น กันแล้ว แต่ละกลุ่มปิดบ้าน ประชุม ซ้อมเพลงประจำกลุ่ม และ การแสดงที่ต้องแสดงรอบกองไฟ สำหรับเพลงของเหยี่ยว คุณปุ๋มลงทุนจ้างนักแต่งเพลงจากแกรมมี่ ใครอยากฟังอีกติดต่อคุณปุ๋ม แล้วก็มาถึงเวลารอบกองไฟ  บรรยากาศดีมาก เรามีกองไฟจริง เริ่มทำพิธีเปิดรอบกองไฟ แบบลูกเสือ ลูกเสือทำอะไรต้องมีเหตุผล มีข้อคิด สนุกก็ต้องสนุกแบบมีสติ เริ่มจับฉลาก  หมู่แรกที่เริ่มแสดงถ้าจำไม่ผิดคือ นกอินทรีย์ ตามหาสามี  ตามด้วยกลุ่มสิงโต สิงโตเจ้าป่าน่ารักมาก ส่วนกลุ่มเหยี่ยวก็นั่งไม่ติด โดยเฉพาะคุณหมอมานัส จะเป็นพระเจ้าตา พอแสดงจบ เฮ้อโล่งอก  กลุ่มนกเขามีคนร้องเพลงได้เพราะมาก และมีอีกหลายหมู่แสดงกันสนุกสนาน ที่เล่นเสียวก็เป็นอาจาร์ยอ้าย ช้างอินเตอร์ของเรา คืนนี้รอบกองไฟสนุกสนาน และมีข้าวต้มรอบดึกเลี้ยง

พี่เรามีข้าวต้มตอนเช้าแล้ว น้องป๊อบ(ศิวกร)ของเรา หิ้วข้าวต้มกลับมาทั้งหม้อ     พร้อมกับเสียงอาจาร์ยพรมณีตามมาข้างหลัง เอาไปคืนเขานะ ครับผม หลังเลิกกิจกรรมทุกคนต้องเข้าบ้านเพื่อฟังอาจาร์ย วิทยากรประจำกลุ่มชี้แนะ เพื่อพัฒนากิจกรรมของงานทุกวัน กว่าจะเลิกก็ประมาณ 4 - 5 ทุ่ม ทุกคืน

พรุ่งนี้ วันที่ สี่ของการฝึกลูกเสือแล้ว

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่ หก ของสจว110

วันนี้ (20 Dec 2554) วันที่สองของการฝึกลูกเสือ บางกลุ่มตื่นตั้งแต่ตี 5 มาทำครัวหุงข้าวเตรียมให้เพื่อน เพื่อน ยังมีแรงอยู่ กลุ่มเหยี่ยวของเราก็ตื่นเช้า เดินไป 6.00 น เจอวุธของเราก่อไฟอยู่ ด้วยความที่กลัวไม่ทัน ก็เอาน้ำเติมข้าวหุงเป็นข้าวต้มไปเลย รอสักหน่อยคุณปุ๋มมือครัววางอันดับหนึ่งของเราก็มา ใช้เวลาไม่นาน  เราก็ได้ทานอาหารอร่อย       วุธต้มน้ำไว้ให้เราได้กินกาแฟหอมกรุ่น   แถมมีขนมปังปิ้งอร่อยร้อนโดยน้องปอ  มองไปกลุ่มอื่นอื่นแต่งบ้านสวยงามด้วยดอกไม้ แต่บ้านของเราเรียบง่าย อาหารอร่อยก็พอแล้วสำหรับกลุ่มเหยี่ยว

เวลา 7.00น อาจาร์ยวิทยากร จะเดินมาตรวจเครื่องแต่งกาย บ้าน ครัว ที่คว่ำชาม หลุมแห้งหลุมเปียก บอกได้เลยว่า สจว 110 จริงจริง ทำได้ทุกอย่างตามที่อาจาร์ยสั่ง ไม่มีงอแง ไม่มีการต่อรอง สปิริตสูงมาก ทั้งที่แต่ละคนมีหน้าที่การงาน ตำแหน่งจัดระดับหัวหน้างาน ทุกคนทำงานไม่มีการเกี่ยงงอน ถ้อยที่ถ้อยอาศัย สนุกสนานกันเต็มที่ อยากจะบอกว่ามันเป็นพรหมลิขิตบันดาลให้พบเจอ วาสนาซึ่งทำบุญร่วมชาติ ทำให้เราได้กินอาหารอร่อยจากคนแปลกหน้าที่มาอยู่กับเราในเวลาแค่ 2 วัน  แต่เมตตาทำอาหารให้เราท่านด้วยความตั้งใจ และต้องใช้คำว่าบรรจงทีเดียว ฝ่ายเราเอง ก็ชดใช้ด้วยการล้างจาน เพื่อนคนอื่นๆก็ช่วยกันทำหน้าที่อื่นๆ วันที่สองของค่ายพักแรม สจว 110 สามารถสร้างอะไรได้หลายอย่างมากเลย บางหมู่ทำเตาลอยแล้ว สำหรับกลุ่มผู้เขียน อยู่ใกล้กลุ่มการินกับรักษ์ เห็นสองคนขมักเขม้นกันมาก ส่วนกลุ่มเหยี่ยวก็เป็นหมอมานัส กับทนุเกียตริ (น้อย) ผ่าไม้ไผ่อย่างเดียว จนถึงเวลาเรียกทานอาหาร คุณหมอจะบอกว่าทำเร็วจัง  เพราะหมอกับน้อยตั้งใจทำที่คว่ำชามอย่างเดียว

เวลา 8.00 น เข้าแถวร้องเพลงชาติ ชักธงขึ้นเสา และท่านประธานให้โอวาส รวมทั้งแจ้งผลการตรวจเป็นคะแนน สำหรับท่านประธานของเรา ลูกเล่นท่านเยอะมาก กลุ่มใดที่มีคะแนนผ่านระดับมาตรฐานจะได้รับธงเขียว และเมื่อได้รับธงเขียวครบทุกหมู่ก็จะมีการชักธงเขียว กลุ่มเหยี่ยววันนี้ยังไม่ผ่าน คงต้องรอพรุ่งนี้

จากนั้นเข้าห้องเรียน ความรู้ของลูกเสือ จำได้ว่าเป็นท่านเลขาธิการของลูกเสือแห่งชาติท่านบรรยายได้ดีมาก จนคุณพลอยไพริน ต้องยกมือทำความเคารพ พร้อมทั้งขออนุญาติแจกลูกอมเนื่องจากเพื่อนๆ หนูจะหลับหมดแล้วคะอาจาร์ย ทุกคนเฮหายง่วง

ช่วงบ่ายเราฝึกฐานกลางแจ้ง การชิม การสัมผัส การสังเกตุสะกดรอย การดมกลิ่น การฟัง สำหรับ ฐานการสัมผัสมีไห 2 ไหวางให้เราเอามือล้วงลงไปว่าเป็นอะไร ก่อนจะไปล้วงเจ้าแนะ ช่างภาพตัวดี มาไซโคพวกเราก่อนว่า อี๊ขยะแขยง ทำให้เราไม่กล้าล้วง พอล้วงลงไปก็เย็นวาบ และกระดืบ กระดืบ แต่ไม่ขอเฉลยเดี๋ยวเสียสถาบันลูกเสือหมด ทุกฐานที่ฝึกให้ความรู้ในการสังเกตุดีมาก

ช่วงเย็นเราก็ต้องทำอาหารทานกันเองอีกครั้ง ฝ่ายผู้ชายก็ทำราวตากผ้า ทำที่คว่ำชาม เสร็จแล้วรีบล้างชามเตรียมตัวไปเรียน คืนนี้สอนวิธีการเล่นรอบกองไฟ การเปิดงานรอบกองไฟ การกล่าวชมเชยเพื่อน การกล่าวขอบคุณเมื่อเพื่อนชมเชย และมอบหมายให้แต่ละกลุ่มเตรียมการแสดงของแต่ละกลุ่ม การสอนให้เรารู้จักการจัดงานเลี้ยง การเล่นเกมอย่างลูกเสือ ทั้งเหนื่อยทั้งสนุก จากนั้นสวดมนต์แยกกันไปพักผ่อน บางกลุ่มขยันไม่พัก แต่ผ่อนจนถึงเช้าก็มี แต่ทุกคนตื่นเช้ามาทำหน้าที่ได้หมดทุกคน

วันที่สามของลูกเสือ เราจะเล่นรอบกองไฟกันตื่นเต็น

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่ ห้า ของสจว110

วันนี้ (19 Dec 2554) วันแรกของการฝึกลูกเสือ วันนี้ทุกคนตื่นแต่เช้า และตื่นเต็น มากันแต่เช้า เพื่อรอขึ้นรถประมาณ ตี5เพื่อนเพื่อนก็มากันแล้ว ฝ่ายเดินทางทำงานเต็มที่ แยกกระเป๋าเดินทางสำหรับคัน 1 และ 2

เวลา 6.05 น   อาจาร์ยนำโดยท่านพันเอกยุทธศักดิ์ รองผู้อำนวยการสถาบัน   นำนักศึกษาสักการะท้าวยะสังกะอสูร เพื่อขอพรให้การเดินทางปลอดภัย รอดพ้นจากภัยอันตรายและอุปสรรคต่างๆ  จากนั้นแยกกันขึ้นรถ เช็คชื่อเพื่อน สำหรับรถของผู้เขียนขาดพลอยไพลิน มีเพื่อนโทรตาม เพื่อนฝ่ายเดินทางถามว่าพลอยเอาอะไรมา  (จะได้ช่วยขนของ)  อาจารย์ติ๋วของเราตอบทันที    ช่วยมาให้ทันเพื่อนเถอะ ฮากันทั้งรถ

จากนั้นอาจาร์ยติ๋วนำสวดมนต์ ตั้งนโม 3 จบ ตามด้วยบทสวดคุ้มกันสำหรับเดินทาง ต่อด้วยอิติปิโสภควา ยาตรายามดี ถ้าจำได้มากกว่านี้จะนำมาเขียนไว้ให้

ขณะรถแล่นออกจากสถาบันจิตวิทยา เจอกับอุบัติเหตุบนถนนเล็กน้อย เป็นรถกะบะพลิกในท่าตะแคง มีพลเมืองดีกำลังช่วยเหลืออยู่ทุกคนหันไปสนใจเหตุการณ์นั้น จนไม่ได้ฟังอาจาร์ยติ๋ว ทันใดนั้นก็มีเสียง Back to school หันมาสนใจดิฉันได้แล้ว  ฮาทั้งรถ สำหรับเลขงวดนี้ กฉ 2265  อาจาร์ยติ๋วแจ้งกำหนดการ พร้อมทั้งแนะนำการฝึกลูกเสือวิสามัญ เน้นเขาสั่งให้ทำอะไรก็ทำซะ  วางแผนให้ดี เสียงเพื่อนที่หลับจากหลังรถ ตอบวางแผนหัวใจเหรอครับ

จากนั้นท่านพันเอกยุทธศักดิ์ ท่านกล่าวเล่าประสพการณ์ความประทับใจ  พวกเราก็ประทับใจในความสุภาพ ดูมีระเบียบวินัยแบบทหาร พูดน้อย ยิ้มน้อย แม้เวลาที่ขำมากมาก ก็ยังไม่เคยเห็นท่านอ้าปากหัวเราะเสียงดังเหมือนพวกเรา ที่กำลังอยู่ในบทบาทของนักศึกษา และเด็กลงมาอีกคือความเป็นลูกเสือ

ฝ่ายวิชาการ นำโดยศาสดา (น้องบอล) ทำเรื่องราวเกี่ยวกับกิจการลูกเสือ สถานที่จะไปว่ามีอะไรบ้าง(พร้อมทั้งแนะนำด้วยตนเอง เล่นเกมเรียกชื่อ ที่บรรยายมาทั้งหมดเป็นรถคันที่ 1 (สีชมพู) ไม่อาจเอื้อมไปบรรยายรถอีกคันได้

แล้วเวลาของลูกเสือก็มาถึงแล้ว เริ่มด้วยพิธีเปิด โดยอาจาร์ยโชติวิเชียร เป็นผู้ซักซ้อม จากนั้นเริ่มพิธีเปิด มีการกล่าวคำสดุดี  องค์ผู้ริเริ่มก่อตั้งกิจการลูกเสือไทย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

ข้าลูกเสือเชื้อไทยใจเคารพ     ขอน้อมนพบาทบงส์พระทรงศรี พระบาทมงกุฏเกล้าจอมเมาลี    ทรงปราณีก่อเกื้อลูกเสือมา ทรงอุตสาห์อบรมบ่มนิสัย         ให้มีใจรักชาติศาสนา ทรงสั่งสอนสรรพกิจวิทยา        เป็นอาภาผ่องพุทธวุฒิไกร ดั่งดวงจันทราทิตย์ประสิทธิ์แสง  กระจ่างแจ้ง แจ่มภพ สบสมัย พระคุณนี้จะสถิตสนิทใน           ดวงหทัยทวยราษฎร ไม่คลาด...เอย

กิจการลูกเสือเป็นกิจการที่ยาวนานสืบทอดมาเป็น 100 ปี ประมุขของชาติเป็นประธานของกิจการลูกเสือ ลูกเสือเป็นกระบวนการหนึ่งที่ใช้ฝึกวินัยของประเทศ เป็นกิจกรรมของเยาวชน แต่เป็นกระบวนการของผู้ใหญ่ ในการฝึกลูกเสือครั้งนี้ สถาบันจิตวิทยามุ่งหวังให้ นักศึกษาได้รับความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับกิจการลูกเสือ เพื่อให้พวกเรานักศึกษาสจว 110 ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยนความรู้และทัศนคติแก่กันและกัน และเมื่อเราเข้าใจกระบวนการของลูกเสือ เราสามารถนำไปใช้ในกระบวนการของสถาบันจิตวิทยา การปฏิบัติการจิตวิทยาฝ่ายอำนวยการ

พวกเราถูกแบ่งออกเป็น 8 กลุ่ม โดยใช้นามกล่าวขานกลุ่มเป็นสัตว์บก ช้าง ม้า สิงโต เสือ   สัตว์ปีก นกอินทรีย์ เหยี่ยว นกเค้าแมว นกเขา จากนั้นเป็นทำเนียมลูกเสือต้องขนสัมภาระลอดซุ้ม เอาละสิ เพื่อนบางคนกระเป๋าใหญ่มาก และไม่ได้มีกระเป๋าเดียว มากว่า 1 กระเป๋า ต้องนำกระเป๋าลอดซุ้มด้วย

หลังจากลอดซุ้ม ก็แจกบ้านพักพร้อมทั้งแยกย้ายไปเปลี่ยนชุด และกลับมารัปทานอาหาร จากนั้นอบรมชี้แจงกฏลูกเสือต่อ ออกฝึกกลางแจ้ง การทำความเคารพแบบลูกเสือ การฟังคำสั่ง สัญญาญมือ เสียงนกหวีด สนุกมาก เพราะพวกเรากลับเป็นเด็กอีกครั้ง ความคล่องตัวในวัยอย่างพวกเราก็มีน้อย เงอะงะบ้างแต่ก็ดูดีในที่สุด เสียงหัวหน้าหมู่สั่ง "หมู่.... ตรง วันทยาวุธ...เลียบ....อาวุธ....ตามระเบียบพัก ...หมู่...พร้อมรับการตรวจแล้ว..คะ...ครับ"  แนะนำหมู่บริการวันนี้ การฝึกลูกเสือนี้ดีคือเน้นย้ำหน้าที่งานตลอด ฝึกสติ ทั้งกายและใจ ถ้าประเทศเราฝึกให้กับเยาวชนของเราอย่างจริงจัง ให้เวลากับเรื่องนี้เหมือนงานวิชาการบางอย่าง เยาวชนเราจะมีอีคิวที่เยี่ยมมาก ความรักเคารพในชาติจะเข้าไปในจิตวิญญานของเยาวชนไทยของเรา การรู้จักคิดวิเคราะห์ข่าวสารที่ได้รับฟังด้วยเหตุและผล

ช่วงเย็นทุกคน ทุกหมู่ได้รับมอบหมายให้ประกอบอาหารทานกันเองทั้งมื้อเย็นและมื้อเช้าของวันพรุ่งนี้ และต้องรีบปรุงอาหาร พร้องทั้งจัดบ้าน ทำที่วางช้าม ราวตากผ้า ก่อไฟตามระบบลูกเสือ ขุดหลุมเปียก หลุมแห้ง ทุกกลุ่มก็แบ่งงานกันทำตามความถนัด บางท่านถนัดมากก็ทำมันทุกอย่างจนลืมไปว่า มีเพื่อนคนอื่นๆ ในกลุ่มคอยช่วยเหลือ บางท่านทำอะไรไม่ค่อยถนัดก็วิ่งตักน้ำตักท่าให้เพื่อน บางท่านก็เป็นกำลังใจให้เพื่อน ช่วยลุ้น สำหรับผู้เขียนเริ่มด้วยการหุงข้าว น้องวุธของเราก่อไฟ ผลปรากฏว่าข้าวแฉะ แต่เป็นข้าวแฉะที่อร่อยที่สุ๊ดในโลก สำหรับกลุ่มอื่นๆ วันนี้ไม่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยือน แต่แอบมองเล็กน้อย บางกลุ่มหุงข้าวเผื่อทำข้าวต้มตอนเช้า

 

 

หลังทานอาหารเสร็จมีฝึกอบรมต่อจน ถึง 4 ทุ่มครึ่ง เนื่องจากเวลาของการบรรยายเนื้อหาความรู้น้อยจึงต้องทำการอบรมช่วงกลางคืนด้วย อิ๋มก็อิ่ม เหนื่อยก็เหนื่อย เพราะเป็นวันเดินทางวันแรก ก็เริ่มทำความเคารพอาจาร์ย  จึงมีการเล่นเกมสอดแทรก และทุกเกมของลูกเสือ จะต้องมีวัตถุประสงค์ในการเล่น และต้องสนุกสนาด้วย อยากบอกว่าวิทยากรเก่งมาก เกมที่เราเล่นคืนนี้คือการทำงานเป็นทีม โดยให้ทุกคนจำคำคนละคำแล้วยิงเพื่อน ปู๊นปู๊น เรือมาแล้ว ปี๊ด ปั๊บ โป๊ง ยิงเรือ ........... เรือลำแรกคือสิงโต นำโดยน้องรุจน์  ลุกขึ้น ปู๊นปู๊น เรือมาแล้ว ปี๊ด ปั๊บ โป๊ง ยิงเรือ ........... (ตั้งท่าสองมืประกบยิง...........นึกชื่อเรือเพื่อนไม่ออก) ฮาฮา  บางหมู่เพื่อนไม่ได้ยิงแต่รีบลุก นึกถึงทีไรหัวเราะทุกที และที่จำแม่นและคงจำอีกนาน เสียงเรือมาแล้วของท่านวิชัย น้องรักษ์ของเรา "เรือมาแล้ว" เสียงน่ารักมากนึกถึงครั้งใดยิ้มได้จริงจริง  เกมนี้สนุกมาก และจดจำเพื่อนได้ทุกคน จากนั้นก็สวดมนต์ แยกย้ายกลับที่พัก เพื่อเตรียมตัวตื่นเช้ามาทำอาหาร พร้อมทั้งตรวจแถวเวลา 7.00น

ผ่านไปแล้ว 1 วันสำหรับการฝึกลูกเสือ พบกันวันพรุ่งนี้ วันที่ สองของการฝึกลูกเสือ

 

อ่านเพิ่มเติม »

วิธีดับทุกข์ เพราะ...........เพื่อน

วันนี้ (18 dec2011) เป็นวันพระ เปิด Fb เพื่อนสจว 110 อ่านคอมเมนต์ของเพื่อน น้องเบิ้ลบอกเล่าว่ามีเพื่อน อีก 2 ท่าน คือน้องบอลและน้องเต้ย จะอาจไม่ได้ร่วมศึกษา รู้สึกเสียใจ จากใจ  จริงจริง ถ้าน้องทั้งสองต้องตัดสินใจไม่อบรม เนื่องจากภาระกิจอันแสนหนักหน่วงของน้อง

4 วันที่อยู่ร่วมกันมันสร้างความผูกพันได้ขนาดนี้เชียวเหรอ นี่คือความสำเร็จเบื้องต้นของสถาบันจิตวิทยาความมั่นคง เพียง 4 วัน  คน 76 คนรักกันเหนียวแน่น  เชื่อมั่นว่า หลักสูตรนี้ จะช่วยให้ความเห็นต่างในปัจจุบันกับมาเป็นความเห็นต่างที่ยอมรับกันได้

สมัยหนึ่ง (คงไม่ใช่สมัยนี้) พระพุทธเจ้าทรงประทับอยู่ ณ.นิคมของชาวศักยะใน แคว้นสักกะ ครั้งนั้นท่านพระอานนท์ ได้เข้าไปเฝ้าแล้วกราบทูลพระพุทธองค์ว่า

"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีนั้น นับว่าเป็นครึ่งหนึ่งของพรหมจรรย์ทีเดียวนะ พระเจ้าข้า"

พระพุทธองค์ ได้ตรัสค้านขึ้นว่า ..................... 

"อานนท์ ! เธออย่าได้พูดอย่างนั้น เธออย่าได้กล่าวอย่างนั้น ความเป็นผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีนั้น นับว่าเป็นพรหมจรรย์หมดทั้งสิ้นทีเดียว

อานนท์! อันภิกษุผู้มีมิตรดี มีสหายดี และมีเพื่อนที่ดีก็เป็นอันหวังได้แน่นอนว่า จะได้เจริญอริยมรรคประกอบด้วยองค์ ๘ จะกระทำให้มากด้วยซึ่งอริยมรรคประกอยองค์ ๘..."

คำค้านของพระพุทธองค์ นั้นถูกต้องทีเดียว การมีเพื่อนที่ดี มีมิตรที่ดี มีสหายดี ย่อมเป็นสิ่งดีในชีวิต พวกเราสจว 110 มาจากหลายที่หลายแห่ง ทำไมต้องมีคนมาเกิดวันเดียวกันพร้อมกันสามคน สองคน เกิดจังหวัดเดียวกันก็มี แต่ไม่เคยเจอกันเลย แต่วันนี้เรายืนจับมือกัน สวมกอดกันเหมือนพี่น้อง ณสถาบันจิตวิทยาแห่งนี้ สบตากันก็มีความรู้สึกคุ้นเคยว่าเคยเห็นเคยรู้จักกันมาก่อน ผู้เขียนเห็นรอยยิ้มผอ.แอ๋วทีไร จะนึกเสมอว่า น้องคนนี้เคยเจอที่ไหน ยิ้มหวานตาใส  ตอนเล่นเกมหันไปแวบมองใบหน้าคุณอำนวย จากองค์การโทรศัพท์ หน้าอย่างนี้คุ้นมาก หน้านิ่งแต่เปล่งเสียง 4100 ดังลั่น (พวกเรา5000 เต็มที่)

ปัญหามีว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่า เพื่อนคนไหนดีหรือไม่ดี ? การคบกันใหม่ๆย่อมจะดูยาก  การดูคนดีหรือชั่ว เรามีจุดที่จะดูอยู่ 3 จุด คือ ที่กาย วาจา ใจ ของเขา  โดยมีศีลและธรรมเป็นดัชนีชี้วัด

ทางกาย 4 คือ -ไม่ฆ่าสัตว์ - ไม่ลักทรัพย์ -ไม่ประพฤติผิดในกาม และ ไม่ดื่มสุราเมรัย(ยกเว้นงานเลี้ยงฮ่า)

ทางวาจา 4 คือ -ไม่พูดปด - ไม่พูดคำหยาบ - ไม่พูดส่อเสียด - ไม่พูดพ้อเจ้อ(เรื่องมะนาวต่างดุดไม่เป็นไร)

ทางใจ 3 คือ -ไม่โลภอยากได้ในทางที่ผิด - มีจิตเมตตาไม่ปองร้ายพยาบาท -มีความเห็นชอบและถูกต้องตามทำนองคลองธรรม

ข้อที่ดูได้ยากคือทางใจ แต่ก็พอจะดูได้ เพราะเมื่อใจคิดแล้วมันต้องพูด หรือทำ สายตาแสดงออกชัดเจน

ผู้เขียน ก่อนจะมาเรียนที่นี่ก็ลังเลอยู่มากด้วยงานโรงแรมช่วงปลายปีคือช่วงทำเงินของเราแต่เมื่อพิจรณาดูแล้ว มันก็เป็นอย่างนี้ทุกปี  ประสพการณ์วิชาการต่างๆเราสามารถเรียนรู้ได้ด้วยการศึกษาด้วยตนเอง แต่ประสพการณ์ร่วมกันระหว่างเพื่อนสจว 110 นั้นไม่มีและคงหายาก ในช่วงชีวิตของพวกเรา(สจว110) ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่า เราต้องการตำแหน่งหน้าที่ ต้องการหาเงิน ลืมไปว่าชีวิตเราต้องการบางอย่างที่สามารถเติมเต็มชีวิตเราได้ อะไรละที่เติมเต็มชีวิตเรา ในหน้าที่ประจำวันของเราแทบจะหายากลงไปทุกที อันเนื่องมาจาก function งานแต่ละคน บังคับให้ตัวตนของเราต้องเป็นไปตามนั้น ณที่นี้ สจว 110 มิตรภาพความรักของเพื่อนสจว 110 เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราแล้ว เติมเต็มให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น

สำหรับน้องบอลและน้องเต้ย ผู้เขียนขอขอบพระคุณมาก ที่เป็นผู้จุดประกายให้เขียนเรื่องเพื่อน ขณะเดียวกันก็อยากจะบอกน้องว่า รู้สึกเสียดายและเสียใจมากที่จะไม่มีน้องปรากฎอยู่ในโอกาสดีดี(สจว110) เช่นนี้ อยากให้น้องลองทบทวนดูอีกครั้ง มิตรภาพดีดีเช่นนี้หาได้ยากมาก

ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เราจะมาพบและรู้จักกันที่ สจว 110 แห่งนี้

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่สี่ ของสจว110

วันนี้ (16 Dec 2011)เป็นวันที่สี่ เป็นวันที่มีพิธีเปิดการศึกษา เพื่อนนักศึกษามาพร้อมเพรียงเลยที่เดียว เครื่องแบบทั้งของราชการและทหารแต่งตัวเต็มยศ  ก่อนพิธีเปิด มีการซักซ้อม(ถ้าเป็นมวยก็น่วม) เพื่อไม่ให้มีการผิดพลาด เมื่อถึงเวลา ประมาณ 8.00 โดยประมาณ ก็เริ่มพิธีเปิด  พลเอก เผด็จการ จันทร์เสวก ผู้บัญชาการสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ กรุณาให้เกียรติเป็นประธานในพิธีเปิดการศึกษาหลักสูตรการปฏิบัติการจิตวิทยาฝ่ายอำนวยการ รุ่นที่ 110 ซึ่งประกอบด้วย ข้าราชการทหารตำรวจ พนักงานรัฐวิสาหกิจ ข้าราชการพลเรือน และนักธุรกิจภาคเอกชน จำนวน 76 คน ณ ห้องประชาสนเทศ 1 ชั้น 4 อาคารสถาบันจิตวิทยาความมั่นคง ในพิธีได้มี ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ของสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ ศิษย์เก่า เข้าร่วมแสดงความยินดีเป็นจำนวนมาก

หลังจากนั้น พี่สจวจากรุ่น 108 109 ก็แนะนำตัวและเล่าประสพการณ์เล็กน้อย  ท่าทางพี่พี่ตื่นเต็นมากที่ได้พบพวกเรา สจว 110 (จิงนะ) หรือเป็นความดีใจและรู้สึกเป็นเกียติรอย่างยิ่งที่ได้รับเชิญเข้ามาร่วมงานกับทางสถาบันอีกครั้ง อาการดีใจ ตั้งใจของพี่ไม่สามารถเก็บซ่อนได้อย่างมิตรชิด ดูแววตาที่อยากจะรู้จักน้องน้องทุกคน แต่น้องน้องท่าทางจะประหม่ารุ่นพี่เล็กน้อย

ช่วงเช้ายังมีการแนะนำตัวของเพื่อนๆ ต่ออีกหลายท่าน ใครบ้างน๊าจำแทบไม่ได้ อ้อน้องเอ๋ จากเมืองไทยประกันชีวิต คุณสุวิมล พันธ์สุริยานนท์  คุณหน่อง พันโทหญิงสรัญญา ยุทธสารประสิทธิ์ ซึ่งต่อไปเราอาจจะได้ไปพักที่รีสอร์ตเล็ก (เจ้าตัวบอก)ที่โคราช จำไม่ค่อยได้เลยวันนี้

จากนั้นมีการแนะนำโครงสร้างหน่วยงานของ สปท.โดยท่านผู้อำนวยการกองการศึกษาพันเอกมนัส แถบทอง ท่านบรรยาย โครงสร้างหน่วยงานของสปท ได้อย่างชัดเจนและเรียบง่าย อย่างไรก็ตามพวกเราเอกชนก็ยังเข้าใจและจำโครงสร้างของท่านได้ไม่มากนัก แต่รับรู้ได้ว่า โครงสร้างของท่านค่อนข้างชัดเจน มีแบบแผนตามแบบอย่างของทหาร ซึ่งต่างกับเอกชน ในเรื่องของความยืดหยุ่นและความคล่องตัว

อาหารเที่ยงวันนี้ ปฏิคมจัดให้ ต้องอ้วนแน่ แน่ อร่อยมาก ขนมจีน แกงหมูมะเขือ ตามสโลแกนของเรา     อิ่มจัง ตังค์จ่ายน้อย  แต่ที่ต้องให้เครดิต เพื่อนอีกหนึ่งท่าน    คุณแหม่ม พันเอกหญิงวชิราภรณ์ สมุทรักษ์ พี่แหม่มของเราจัดให้ อาหารเช้า และเบรค อร่อยทุกมื้อ

ช่วงบ่าย เป็นวิชาพัฒนากลุ่มสัมพันธ์ เอาละสิอาหารอร่อย เบรคอร่อย หลับแน่เลย เฮ้อ เมื่ออาจาร์ยเริ่มแนะนำตัว ผศ.สมควร โพธ์ทอง พร้อมกับคำว่า "สาธุ" บัดนั้น กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์เริ่มต้นแล้ว      เสียงหัวเราะ ดังลั่นห้อง ผู้เขียนประทับใจมาก อยากเก่งอย่างท่าน วิธีการสอนของท่านเป็นการสอนแบบใช้การสาธิตของกิจกรรมกลุ่มจริงจริง นึกถึงจังหวัดระนองทันที่ ถ้ามีโอกาสจะเรียนเชิญไปจัดทำกลุ่มพัฒนาสัมพันธ์ระหว่างภาคเอกชน ข้าราชการ ปกครองท้องถิ่น  จะได้สร้างความรักในกลุ่มได้ วิชานี้วิเศษจริง    สามารถทำให้คน76คน รู้จักกันได้ และจำหน่วยงานที่มาได้ นอกจากนั้น ยังสร้างความคุ้นเคยด้วยการแสดงความรักต่อกันโดยไม่เคอะเขิน ด้วยการจับมือ กอดกันด้วยความรักใคร่อย่างมิตรสหาย สร้างความคุ้นเคยในเวลาอันสั้น แต่ต้องขอบใจน้องเล้ง เปลี่ยนชื่อเป็น ฟูจิ   เพราะคิดได้ว่าเลี้ยงอาหารพวกเรามื้อแรกด้วยอาหารกล่องฟูจิ      (มื้อก่อนปิดภาคขอเป็นโออิชิก็ด้ายค่า) หักมุขอาจารญ์ได้สำเร็จ ท่านถามว่า "ชอบสีอะไร "เล้งตอบทันที่ "สีกา ครับฮ่าฮ่า"  ระหว่างที่นักศึกษาทำกิจกรรมกลุ่ม จับมือ กอดกัน จับคู่นะ หญิงกับหญิง ชายกับชาย ทั้งห้องยิ้มสดชื่น แอบเห็นท่านอาจารย์ พันเอกกฤชกมล ธรรมานุกุล นั่งทำไม่รู้ไม่ชี้ กดคอมพิวเตอร์เคร่งเครียด โถน่าสงสารจังอาจารย์ของเรา  จากนั้นร้องเพลง ฝึกความกล้า ประสพการณ์นี้ดีจริงจริง ขอขอบพระพระคุคณท่านคณะอาจาร์ยทุกท่านที่ตั้งใจสร้างสรรผลงาน ได้อย่างเยี่ยมมาก

สำหรับวันนี้สนุกสนานมาก ยังมีบางท่านสนุกจนต้องยกหูโทรศัพท์มาเมาส์ต่อให้ผู้เขียนฟัง ถึงความสนุกสนาน (อยากรู้ว่าเป็นใครโทรมาถาม ตอบถูกไม่มีรางวัล)  ความกังวลในการที่ต้องไปเข้าค่ายลูกเสือก็ลดน้อยลง เตรียมตัวจัดกระเป๋ากันเถิดเพื่อนเอ๋ย

เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเตรียมตัวเข้าค่ายลูกเสือ 19-23 ธันวาคม พบกับวันที่ 5,6,7,8,9

ปล.รูปภาพน้อยไปหน่อย เพราะไม่มีภาพ เพื่อนคนใดมีภาพน่ารักน่ารักส่งมาให้ด้วยนะคะ

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่สาม ของสจว110

วันนี้ (15 Dec2011) เป็นวันที่สามของสจว 110 เราเริ่มคุ้นหน้าคุ้นตากัน ทักทายกัน ถ้อยทีถ้อยอาศัย เช้านี้ สักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ภายใน สปท.เริ่มมีพิธี สักการะศาลเท้ายะสังกะอสูร นำโดยท่านผู้อำนวยการสถาบัน ท่านพลตรีปานศิริ มีผล นักศึกษาทุกคนต้องแต่งกายเรียบร้อย  ผู้เขียนรับรู้ถึงความศักดิ์สิทธฺของท่านได้

จากนั้น มีการวางพวงมาลาอนุสาวรีย์ จอมพล ป.พิบูลสงคราม



และถวายพวงมาลัย รัชกาลที่ 5

สถาบันแห่งนี้ ให้ความสำคัญในการให้ความเคารพ การทำความเคารพ การรู้จักเคารพ เป็นศรีกับตัวของเราทุกคน นั้นหมายถึงการให้เกียตริซึ่งกันและกัน เช้ามาตั้งแต่ขับรถเข้าประตูสถาบัน เดินลงจากรถเจอใครสนุกสนานก็ต้องสวัสดีกัน ยิ้มแย้ม รู้สึกดีมาก ไม่รู้ว่าเพื่อนจะรู้สึกอย่างนี้หรือเปล่า ตอนสัมภาษณ์ท่านกรรมการท่านจะเน้นมากเรื่องเวลาที่เรียน ยังกังวลว่าจะกระโดดเชือกอย่างไร แต่ตอนนี้ความรู้สึกอยากกระโดดเชือกไม่มีเลย กับเป็นวันรอคอยที่จะได้ไปเรียน

ช่วงเช้า ภาคเอกชน พบท่านผู้อำนวยการสถาบัน พล.ตรี.ปานศิริ แย้มผล ท่านเมตตาชี้แจ้งเรื่องจำเป็นให้เราทราบหลายเรื่อง และมุ่งหวังให้พวกเราเอกชน 17 ท่านเป็นตัวแทนทำงานสร้างเครือข่ายให้กับสถาบัน จากหลายวันที่ผ่านมาเรามีทั้งข้อหายสงสัยและข้อสงสัยมากมาย

จากนั้นมีการแนะนำตัวเอง มีเพื่อนหลายท่านแนะนำตัวสร้างความประทับใจมาก คนแรกของรุ่นคือคนสวยของเรา คุณชัชพร พินทุวัฒนะ เบิ้ลของเพื่อน จัดหนักแนะนำตัวอย่างมืออาชีพมาก เหมือนดูรายการทอล์กโชว์ อาจาร์ยให้เวลาแนะนำตัวเองคนละ 5 นาที ทุกคนเวลาขึ้นไปก็จะออกตัวว่าพูดไม่เก่ง แต่เลยเวลาทุกคนและน่าสนใจมาก  ที่เป็นที่ฮามากคือพี่ใหญ่ของเรา คุณพยุงศักดิ์ บำรุงรัฐ  สุดฮาด้วยความใหญ๋  นอกจากนี้ก็มี ท่านเวชสิทธิ์ อนุชิตวงศ์ คุณรุจน์ หรือน่าจะเป็นน้องรุจน์ จากศาลฎีกา ก็น่าจะเป็นผู้พิพากษา มาเรียนที่นี่ ก็ไม่มีคดีให้ตัดสิน ท่านก็ตัดสินความงามของเพื่อนในรุ่นไปก่อนนะ ท่านน่ารักมาก  ดร.คนสวยตั๊กแตน ดร.นัท์ธีมา สุวรรณเมธา น่ารักจริงจร๊ง จำได้บ้างไม่ได้บ้างมาถึง น้องเชลล์ วิทยา แก้วมี จากกรมชลประทาน ไม่รู้ตื่นเต้นหรืออย่างไร พูดช้าแต่เนิบนาบ พี่จะหลับอยู่แล้วน้อง อ้อ ยังมีเตี๋ยว การิน ลิ้มธนาคม อันนั้ก็น่ารัก จำได้ว่าชอบปลูกต้นไม้  เผลอแป๊ปเดียว เป็นคราวของผู้เขียนเองต้องไปแนะนำตัว ชอบอยู่แล้ว แต่พอขึ้นไปบนเวที่ ประหม่าจนลืมจับชื่อเพื่อน มันเป็นกฎแห่งความประหม่า เวลานั่งอยู่ข้างล่างก็ โอ๊ยง่ายเพราะเราก็ขึ้นเวทีบ่อย สอนเด็กก็สอน ยังเอาไม่อยู่ แต่อย่างน้อยก็ให้เพื่อนรู้จักระนอง ตรงความมุ่งหมายของเรา ที่ประทับใจอีกท่านคือท่านยุทธนา พรหมณี จากวิทยาลัยชุมชนปัตตานี ท่านบอกว่ามาเพื่อหลบภัย และรู้สึกเห็นใจท่านมากเลย ท่านไว จากกระทรวงการคลัง จึงอาสาพาท่านเที่ยว

พักรัปทานอาหาร อาหารแสนอร่อย จัดโดยกลุ่มปฏิคม สโลแกน อิ่มจัง ตังค์จ่ายน้อย  เพื่อนอยากทานอะไร ปรึกษาปฏิคม ได้คะ

ช่วงบ่ายแนะนำตัวต่อ สนุกสนาน จากนั้น ย้ายห้องเรียน ไปเรียนจิตวิทยาพฤติกรรมทางบวก โดยอาจารย์ ผศ.ดร.ฉัฐวีณ์ สิทธิ์ศิรอรรถ อาจารย์สวยมาก แต่งตัวงดงาม การสอนก็เยี่ยมนักศึกษาไม่หลับ สรุปได้ว่า การคิดทางบวกต้องทำอย่างไร Positive thinking

นอกจากนี้เรายังมีการซักซ้อม พิธีเปิดการศึกษา สำหรับวันพรุ้งนี้  ผู้เขียนเองก็ไม่ค่อยชินกับการซักซ้อมอะไรมากนัก ก็มาได้ประสพการณ์จากทหารว่า ทหารทำอะไรนอกจากมีการวางแผนซับซ้อนหลายชั้น ในขั้นการปฏบัติ ยังต้องมีการซับซ้อนไม่ให้ผิดพลาดอีก มองย้อนกลับไปถึง วิชาที่ผู้เขียนถนัด การจัดการคุณภาพ ว่าด้วย ทบ. Zero defect  และทุกกิจกรรมของทหารคือการปลูกจิตสำนึกในความเป็นชาติ

อย่าลืม +++ ติดตามความคืบหน้าวันที่ สี่ของสจว 110

อ่านเพิ่มเติม »

วันที่ สองของสจว 110

  วันนี้(14 Dec 2011) เป็นวันที่ 2   ของเพื่อน สจว110  ทุกคนยังไม่หายตื่นเต้น ในการพบเพื่อนใหม่ใหม่ จะยิ้มก็ไม่กล้ายิ้ม บางคนก็คุ้นเคยแล้ว เดินเข้าทานกาแฟ เจอ เพื่อนสจว ที่มาเช้า ทักทายกัน สนุกสนาน จำได้หลายท่าน น่ารักทั้งนั้น     เวลา 8.30 ทำการปฐมนิเทศ โดยผู้อำนวยการสถาบันจิตวิทยาความมั่นคงท่าน พลตรี ปานศิริ มีผล ท่านกล่าวต้อนรับพวกเรา พร้อมทั้งเล่าประวัติของท่านให้ฟัง เป็นที่ประทับใจของนักศึกษาเนื่องจากท่านเมตตาสูงมาก จากนั้นก็เป็นการแนะนำตัวของคณาจารณ์และทีมงานของสถาบันจิตวิทยาความมั่นคง บอกได้ว่าเป็นมืออาชีพ มาตรฐานสูง ซึ่งน้อยคนนักจะรู้จัก สถาบันแห่งนี้ ยกเว้น นายทหาร ข้าราชการระดับหัวหน้างาน สำหรับภาคเอกชนรู้จักน้อยมาก ทั้งที่เป็นเรื่องใกล้ตัวมาก แต่มองเป็นเรื่องไกลตัว  ท่านกล่าวถึงความรักกันในรุ่นของสจว110 ความรักของท่านจาก 76 คน ต่างความคิดต่างสถาบัน ต่างสถานที่ วันนี้มาลงตัวที่สจว ก่อให้เกิดวิญญาญความรักชาติขึ้นอีก 76 จิต เมื่อรวมแล้วจะมีพลังจิตรักชาติ แผ่ซ่านทั่วไทย ท่านกล่าวว่าถ้าพวกท่าน(สจว110) ไม่รักกันท่านจะถูกตีให้แตก  ไม่สามารถจะทำงานร่วมกันตามที่อาจารยมอบหมายได้  ดังนั้นพวกเราก็เริ่มมองตากัน ส่งสายตาห่วงใยซึ่งกันและกัน ยังมีบางท่าน ก็อาจจะเป็นเพราะ การอยู่ในกรอบนาน ไม่ได้อยู่นอกกรอบเหมือนบางท่าน ที่สามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว         นอกจากนั้นก็ยังมีรองผู้อำนวยการสถาบันจิตวิทยาความมั่นคง อีก 2 ท่าน พันเอก ยุทธนาสินธุ์ ศรีนุรัตน์เดชา และท่านพันเอก ณัฐกร ทิพย์สุข กล่าวต้อนรับและแนะนำการศึกษา  โดยเฉพาะท่านพันเอกณัฐกร ทิพย์สุข  ท่านฉายวีดีทัศน์ให้ พวกเราคลายเครียด เป็นเพลง Saling จำได้ว่าเป็นเพลงฮิตติดอันดับของ ร็อตสจ็วต เพลงดังมาก ทำนองเพราะ ความหมายดี  แต่นักศึกษาเรานั่งตัวตรงแด๋ว แอบเห็นท่านอาจารย์ โยกตัว  เคาะจังหวะเล็กน้อย  ทุกคนก็ยังนิ่ง       สำหรับมือเที่ยงวันนี้ รุ่นพี่ สจว 109 มาจัดเลี้ยงอาหาร ต้องขอขอบคุณไว้ณ ที่นี่ อาหารอร่อยมาก พวกเราสจว110 ก็คงปฏิบัติตามรุ่นพี่ ดูแลรุ่นน้องสจว 111 ต่อไป จากนั้นรุ่นพี่ร่วมกันร้องเพลง มาร์ชของสถาบัน       อร่อยอิ่มแป้ ตามตามกัน  ช่วงบ่ายมีการเลือกรรมการฝ่ายต่างๆ โดยวิธีสมัครใจทำงาน อาทิ ฝ่ายวิชาการ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ฝ่ายแพทย์ ฝ่ายสันทนาการ ฝ่านเดินทางและพักแรม ฝ่ายปฏิคม ฝ่ายกีฬาและบำเพ็ญประโยชน์  สำหรับเพื่อนบางคนแรกแรกก็ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะอยู่ฝ่ายไหน ก็เลยเป็น ฝ่ายวางเฉย แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องมีหน้าที่ทุกคน   สำหรับผู้เขียน เลือกอยู่ฝ่ายปฏิคม ไม่ได้ชำนาญอะไรหรอก แต่มองไปสบตาเจอท่านผอ.สุมนา(แอ๊ว) เลือกก็เลือกตาม เพราะเธอเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนพิบูลย์อุปถัมภ์ ต้องบริหารจัดการได้ดี ว่าแล้วก็ยกมือ สำหรับประธานของฝ่ายปฏิคม คือ พันเอกนิวัติ เกิดศรี  คุณอาท์ ท่านออกไปแนะนำคณะทำงานฝ่ายปฏิคม ด้วยความรวดเร็วพร้อมบริการเต็มที่ แถมยังบอกให้นักศึกษานึกถึงอาหารการกินตอนน้ำท่วม สำหรับฝ่ายปฏิคมยังมี น้องเชลล์ของเรา หนุ่มหาดใหญ่ วิทยา แก้วมี จากกรมชลประทาน เตรียมน้ำดื่มจากรมชลประทานมาให้ด้วย 20 แพ็ค        สำหรับฝ่ายอื่นๆ อย่าเพิ่งน้อยใจที่ไม่ได้เขียนถึง ยังมีเวลาเขียนอีกหลายวัน ตั้งใจจะเขียนเป็นไดอารี่ประจำวันบันทึกเรื่องราวไว้ให้เพื่อนเพื่อนอ่านเล่น ได้จดจำวันที่งดงาม เพื่อนคนไหนถ่ายรูปเพื่อนไว้ ต้องการบอกเล่าเรื่องราว ความประทับใจ ส่งมาได้เลยที่ psorkhay@gmail.com
แล้วอย่าถามนะว่าวันที่หนึ่งหายไปไหน

อ่านเพิ่มเติม »